წიგნის კლუბი მარჯანიშვილის 7-ში, ისტორიულ შენობაში, თიბისი კონცეპტი კითხვის და მხატვრული ლიტერატურის მოყვარულებისთვის ყოველკვირეულ შეხვედრებს განაგრძობს. „ქალთა იდენტობა ლიტერატურაში“- ამ თემას დაეთმობა მაისის თვე...
გამომცემლობა „პალიტრა L-ის“ მოწვევით, ცნობილი ფრანგი მწერალი და ლიტერატურის კრიტიკოსი, ფრედერიკ ბეგბედერი საქართველოს მეორედ ეწვევა. ქართული გამომცემლობის ცნობით, ბეგბედერი მკითხველთან შეხვედრებს 4-6 მაისს გამართავს.
ოფიციალურმა უქმე დღეებმა და სადღესასწაულო სამზადისმა რეალობას და მსოფლიოში მიმდინარე მოვლენებს დროებით მოგვწყვიტა და შესაძლოა ისეთი მნიშვნელოვანი სიახლის გარეშეც კი დავრჩით, როგორიც ქართველი მწერლის მიერ მოპოვებული ევროკავშირის ლიტერატურული პრემიაა (EUPL).
30 მარტს, თიბისი კონცეპტის და საბას თანამშრომლობის ფარგლებში, წიგნის კლუბის შეხვედრების განახლებული სერია იწყება. შეხვედრებს პოეტი და დრამატურგი ალექსანდრე ლორთქიფანიძე უმასპინძლებს, რომელიც მიწვეულ სპიკერებთან ერთად შეეცდება კლასიკური და პოსტ-მოდერნისტული ლიტერატურის ნაშრომების მთავარი თემების განხილვასა და დიკუსიის წარმართვას.
უდიდესი ბედნიერებაა, რომ XX და XXI საუკუნის ქართულ ლიტერატურას გურამ დოჩანაშვილი ჰყავდა. შემოქმედი, რომელიც პირველ რიგში იყო ადამიანი და მხოლოდ შემდეგ კაცი, რომელსაც ლიტერატურა ძალიან უყვარდა. ჩვენი ეპოქის ყველაზე დიდი მწერლის შემოქმედების მთავარი თემები ბოროტების წინააღმდეგ შეუპოვარი ბრძოლა, თავისუფლებისკენ სწრაფვა, სიყვარული და სიკეთე იყო.
ქართველი მკითხველისთვის, ცნობილი იაპონელი მწერალი ჰარუკი მურაკამი ერთ-ერთი რჩეული თანამედროვე ნოველისტია, მისი შემოქმედება კი პოპულარობას უბრალოდ არასდროს კარგავს. თუმცა რა გასაკვირია, ისეთი ნაწარმოებები, როგორებიცაა „კაფკა პლაჟზე“, „ნორვეგიული ტყე“ თუ მურაკამის ცნობილი ტრილოგია, უდიდესი სიყვარულითა და პატივისცემით, არა მხოლოდ ჩვენთან, არამედ მთელ მსოფლიოში სარგებლობს.
უკრაინელი მწერალი, პოეტი და მუსიკოსი სერჰი ჟადანი, რომელიც დღეს ხარკოვში საკუთარი თანამემამულეების გვერდით უკრაინის თავისუფლებისთვის იბრძვის, წარდგენილია ნობელის პრემიაზე ლიტერატურის დარგში.
არავის სჭირდება კულტურა, რომელიც მკვლელსა და ბოროტმოქმედს კულტურული იერსახის ნიღბის ტარებაში შეეშველება. რუსეთი – უკულტურო მკვლელია.
ბავშვობაში ჩემს ერთ-ერთ ფობიას წიგნთან მისვლის შიში ერქვა. იანუშ კორჩაკის „მეფე მათიუს პირველი“ და ჟიულ ვერნის სათავგადასავლო ლიტერატურით ვცადე კითხვის შეყვარება. ისე მიმზიდველი აღმოჩნდა, სულ მალე ბიბლიოთეკაში გადავინაცვლე.
ჩემთვის, როგორც მკითხველისთვის, ჭამის სცენები წიგნებიდან ყველაზე დასამახსოვრებელია, მას რეალურად შეუძლია ემოციების აღძვრა და წიგნის პერსონაჟებთან ჩემი დაკავშირება
